Siem Reap

Beste lezer,

De busrit naar Siem Reap was een eitje vergeleken met de vorige. Op de bus ontmoet ik een Frans koppel waarmee ik een beetje babbel, en in de hostel ontmoet ik direct een lekker diverse groep mensen waarmee ik uit eten ga. Er zitten hele verschillende types in de groep; Israeli, een Rus, Amerikanen, een Britse, ik, en een Italiaanse. Het blijkt een interessant gesprek over het Jodendom te worden. Eenmaal terug in de hostel boek ik mezelf in bij hun toer door Angkor Wat de volgende dag. Om 04.00 de volgende dag staat de wekker, en slaperig springen we op de tuktuk naar het tempelcomplex. Ik besluit een tweedagenticket te boeken, want een toer geeft nooit een goed beeld en ik wil het ook in mijn eentje verkennen. Ik hoopte op een beetje goeie informatie over de tempels, maar ik heb pech met de gids; meer dan het feit dat de religie constant afwisselde tussen boeddhisme en hindoeisme leren we eigenlijk niet. We bezoeken meerdere tempels, waaronder de bekende Ankhor Wat, de Thomb raider tempel (helemaal overgroeid door gigantische bomen) en de gezichtentempel. Rond 12 uur keren we terug naar de hostel voor een hoognodige duik in het zwembad. Ik laat vallen dat er een insectenrestaurant in de straat is, en dat ik daar heen wil gaan vanavond. Vrijwel onmiddelijk sluit een groep van ongeveer 4 man zich bij me aan, die tegen de avond is uitgebreid tot 10 man. (inclusief de ukelele spelende Rus uit het cafe in Battambang) Het insectenmenu blijkt een heuse sterrenmaaltijd. De Franse chef werkt samen met een Cambodjaanse chef om insecten als eetbare en voedzame maaltijden te presenteren. De zijdeworm kroket vind ik smerig, de waterbug is interessant en lijkt op avocado, en de tarantula heeft een werkelijk heerlijke binnenkant, alleen zijn de pootjes wat taai, De sprinkhaantjes zijn een lekkere snack. Al bij al een hele leuke ervaring. Nicolai uit Zwitersland ziet na de maaltijd een beetje bleekjes. Hij zegt dat hij constant nadacht over de insecten in zijn maag. Ik en Tasmaan Aaron hebben er niet zo veel last van. Ik kan het goed vinden met deze jongens en we gaan daarna met de hele groep nog wat drinken. Nicolai gaat de volgende dag al weg, maar ik en Aaron hebben allebei een meerdagsticket en besluiten samen een Tuk tuk te huren de volgende dag. 

Rond een uur of 10 besluiten we langzamerhand maar eens te vertrekken. Aaron is zalig; hij is zo lekker relaxt en positief zoals alleen Oceaniërs kunnen zijn. Ik ben lekker op mijn gemak met een frisse ananas en de koele bries van de tuktuk die door de jungle raast. We bezoeken een tempel of 6, waaronder de tweede keer naar de thombraider tempel. Ik had het idee dat ik deze echt nog eens opnieuw moest bekijken zonder toergroep, en dat was een goed idee. Echt kippenvel krijg ik niet van het hele complex, maar we zitten wel lekker chill in de schaduw en kunnen lekker babbelen. Ik besluit dat het tijd is voor een bezoekje aan Tasmanië, maar het blijkt er nu winter te zijn, dus dat is iets voor als ik later groot ben. De rest van de dag spendeer ik nog met Aaron. We hadden wel de kans om ons aan te sluiten bij een groepje in de hostel, maar we klikken allebei niet helemaal met hen en besluiten zelf op zoek te gaan naar iets te eten. We gaan nog even de markt op, waar Aaron zalig onderhandelt met de marktkramers. Ik kan er nog wat van leren. Een rok van 15 dollar wordt een rok van 4 dollar, en een marktkramer is zo beledigd dat hij zegt "oh you cheap cheap, is one dollar!" en daarna weg stormt. Oh well, 's avonds ga ik lekker verder in Jurassic Park. 

Over een paar uur stap ik het vliegtuig naar Myanmar op. Ik vind het altijd zo spannend om een nieuw land te bezoeken, Ik heb nog 11 dollar en ik hoop dat ik het daarmee red tot ik in Myanmar ben vanavond om 20 uur. Ik hou je op de hoogte!

Groetjes