Bangkok

26 juni 2018 - Bangkok, Thailand

Vanaf Lombok vlieg ik via Kuala Lumpur in 8 uur tijd weer naar Bangkok. Ik heb een dagje speling gelaten voor het geval dat mijn vlucht gecancelled zou zijn, en ik heb een heel chill hostel gevonden in de buurt van de skytrain waar ik wel gewoon een beetje kan rondhangen. Na een hele nodige nacht slapen word ik wakker om een uur of zes 's ochtends. Ik weet niet waarom, maar ik stuur voor de eerste keer in een paar weken een berichtje naar Thea. "Yo T., what's up. Where u at? I'm in Bangkok for a day." Plots krijg ik een antwoord terug: "OMG ME2!!!" Wat een enorm toeval. Het blijkt dat Thea voor 1 dag in Bangkok is voor een paar medische behandelingen wegens een huidprobleem. 'S middags moet ze naar de dokter maar 's avonds is ze vrij om af te spreken. Ik besluit dat ik dan wel een beetje kan gaan shoppen. Probleempje: ik ben veel te krenterig, zowel met mijn geld als met de ruimte in mijn rugzak, dus ik koop helemaal niets. Wat ik wel doe is de Thaise cinema bezoeken in de penthouse van het chiqueste winkelcentrum van de buurt (Pentagon complex.) Na een uur(!) reclame en het gezamelijk recht staan voor het Thaise volkslied begint mijn film -the incredibles 2- eindelijk te spelen. Hij is het gelukkig wel waard.

Na de film bel ik met T. om af te spreken, en ik wacht tussen een horde Thaise mannen en vrouwen die verkleed zijn als gamekarakters omdat een of andere game vandaag zijn premiere heeft. Als ik haar zie (die Noorse blonde haren en 1m.78 kun je niet missen in een Aziatische omgeving) kan ik het niet laten om haar te bespringen. Ik krijg een enorme knuffel in return. "Oh my goood it's so good to see youuuu!" en ze heeft gelijk, het is echt fijn om elkaar terug te zien. Ze trakteert me op honingwafelijs, we zoeken het goedkoopste eten in die dure mall, ze helpt me met nieuwe verzorgingsproducten te kopen voor mijn zwaar geinfecteerde voetwond en we drinken op de stoep van 7/11 nog een Chang. We zijn allebei kapot van het reizen en de dokter en dus nemen we relatief vroeg afscheid. Met een voldaan hartje keer ik terug naar mijn hostel. Ik krijg nog een berichtje: "Too bad we were both so tired, but I have a feeling we'll be seeing eachother in Europe real soon!" 

Om 04.00 staat mijn taxi op de stoep. Mijn vlucht naar Paro vertrekt immers om 06.20.