Vietnam
21 april 2018 - Hoi An, Vietnam
Beste lezer,
Zoals je hebt gemerkt ben ik niet erg actief geweest op mijn blog deze maand. Ik zal jullie de hoofdpunten van de reis meedelen, de rest blijft tussen mij en mijn lief.
Aan het begin van de maand vloog ik naar Hanoi, waar ik twee dagen later had afgesproken met Sam voor de komende drie weken. We zijn samen nog twee dagen in Hanoi gebleven, en vervolgens uit Hanoi richting het noorden gescooterd, met het oog op het afleggen van een relatief onbekende motorloop. In de weken die daarop volgden, hebben we het echte, niet door toeristen gecorrumpeerde Vietnam ervaren. We hebben een Vietnamese universiteit bezocht, we zijn bijna opgelicht door de politie, we zijn in een Vietnamees ziekenhuis op ziekenbezoek geweest, we hebben hond gegeten en kou geleden en de meest spectaculaire uitzichten van Vietnam gezien. We werden aangevallen door een slang, zijn ziek geweest, hebben de slappe lach gehad, hebben ons geergerd aan de Vietnamese bemoeizucht, zijn lekgestoken door muggen, hebben de zachtste hond ter wereld geaaid en we hebben gedineerd bij kaarslicht omdat de stroom uitviel. We hebben ons laten rondvaren op ons eigen privémeer, nems gegeten, en grapjes gemaakt met het dorpshoofd van een traditionele stam via google translate. We zijn naar de Chinese grens gereden, gewoon om China te zien. We hebben Engels geoefend met een vierjarig Vietnameesje, en heel veel schoenenpoetsers afgewezen. We zijn naar een internationale kliniek gegaan, hebben gescholen voir de regen in een sterrenhotel, hebben ons een weg door het gestoorde Vietnamese verkeer gebaand. We hebben gevlogen, zijn naar het strand gegaan, hebben genikst en gefietst, genoten van de wind die door het gras waaide, gezongen en muziek geluisterd. We hebben kakkerlakken, sprinkhanen en kevers bestudeerd, en appels gegeten langs de kant van de weg. We hebben een verlaten waterpark bezocht, een guard omgekocht, keizerlijke graven beledigd door op draken te rijden, de Vietnamese oorlogsgeschiedenis leren kennen, een waterpoppententoonstelling gezien, veel koffie met condensed milk gedronken en nog meer pho gegeten.
Bovenal hebben we heel veel lol gehad.
Nu is het weer tijd om op solotocht te gaan. Omdat ik niet langer in Vietnam wil zijn, zit ik momenteel op de slaapbus van Hoi An naar Saigon, om vervolgens een bus te nemen richting Zuid-Cambodja. Ik hou jullie op de hoogte!
Kusjes
Fa.
Zoals je hebt gemerkt ben ik niet erg actief geweest op mijn blog deze maand. Ik zal jullie de hoofdpunten van de reis meedelen, de rest blijft tussen mij en mijn lief.
Aan het begin van de maand vloog ik naar Hanoi, waar ik twee dagen later had afgesproken met Sam voor de komende drie weken. We zijn samen nog twee dagen in Hanoi gebleven, en vervolgens uit Hanoi richting het noorden gescooterd, met het oog op het afleggen van een relatief onbekende motorloop. In de weken die daarop volgden, hebben we het echte, niet door toeristen gecorrumpeerde Vietnam ervaren. We hebben een Vietnamese universiteit bezocht, we zijn bijna opgelicht door de politie, we zijn in een Vietnamees ziekenhuis op ziekenbezoek geweest, we hebben hond gegeten en kou geleden en de meest spectaculaire uitzichten van Vietnam gezien. We werden aangevallen door een slang, zijn ziek geweest, hebben de slappe lach gehad, hebben ons geergerd aan de Vietnamese bemoeizucht, zijn lekgestoken door muggen, hebben de zachtste hond ter wereld geaaid en we hebben gedineerd bij kaarslicht omdat de stroom uitviel. We hebben ons laten rondvaren op ons eigen privémeer, nems gegeten, en grapjes gemaakt met het dorpshoofd van een traditionele stam via google translate. We zijn naar de Chinese grens gereden, gewoon om China te zien. We hebben Engels geoefend met een vierjarig Vietnameesje, en heel veel schoenenpoetsers afgewezen. We zijn naar een internationale kliniek gegaan, hebben gescholen voir de regen in een sterrenhotel, hebben ons een weg door het gestoorde Vietnamese verkeer gebaand. We hebben gevlogen, zijn naar het strand gegaan, hebben genikst en gefietst, genoten van de wind die door het gras waaide, gezongen en muziek geluisterd. We hebben kakkerlakken, sprinkhanen en kevers bestudeerd, en appels gegeten langs de kant van de weg. We hebben een verlaten waterpark bezocht, een guard omgekocht, keizerlijke graven beledigd door op draken te rijden, de Vietnamese oorlogsgeschiedenis leren kennen, een waterpoppententoonstelling gezien, veel koffie met condensed milk gedronken en nog meer pho gegeten.
Bovenal hebben we heel veel lol gehad.
Nu is het weer tijd om op solotocht te gaan. Omdat ik niet langer in Vietnam wil zijn, zit ik momenteel op de slaapbus van Hoi An naar Saigon, om vervolgens een bus te nemen richting Zuid-Cambodja. Ik hou jullie op de hoogte!
Kusjes
Fa.
Ik vind je verhalen echt heel interessant en grappig, wat maak je enorm veel mee. Een geweldig boeiende reis!
Je kijkt wel goed uit he!! Ik kijk weer uit naar de volgende verslag.
Veel liefs van oma Lien.